uczynność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest uczynne; cecha tych, którzy są uczynni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uczynność uczynności dopełniacz uczynności uczynności celownik uczynności uczynnościom biernik uczynność uczynności narzędnik uczynnością uczynnościami miejscownik uczynności uczynnościach wołacz uczynności uczynności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) uczynność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) usłużność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) życzliwość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uczynek m
- przym. uczynny
- przysł. uczynnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. uczynny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) gnavitas ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.