uciec grabarzowi spod łopaty (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈuʨ̑ɛʣ̑ ˌɡrabaˈʒɔvʲi ˌspɔd‿wɔˈpatɨ], AS: [ućeʒ grabažovʹi spod‿u̯opaty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw. międzywyr.• zestr. akc.• akc. pob.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) pot. żart. wyzdrowieć po ciężkiej, poważnej chorobie^[1]

(1.2) przen. uratować się z wielkiej opresji

odmiana:

(1.1-2) zob. uciec, „grabarzowi spod łopaty” nieodm.

przykłady:

(1.1) Koleżanka z pracy miała nowotwór złośliwy, ale uciekła grabarzowi spod łopaty.

(1.2) Najsłynniejsza polska firma meblarska ucieka grabarzowi spod łopaty^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dojść do siebie, stanąć na nogi, wydobrzeć, wygrzebać się z choroby, wykurować się, wyleczyć się, wylizać się, wyzdrowieć, zwalczyć chorobę

(1.2) cudem ocaleć, spaść na cztery łapy, stanąć na nogi, wykaraskać się, wyjść bez szwanku

antonimy:

(1.1) zob. umrzeć

(1.2) przepaść z kretesem

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) escape a close call

źródła: