uboczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) powstający przy okazji jakiegoś działania
- (1.2) mający drugorzędne znaczenie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik uboczny uboczna uboczne uboczni uboczne dopełniacz ubocznego ubocznej ubocznego ubocznych celownik ubocznemu ubocznej ubocznemu ubocznym biernik ubocznego uboczny uboczną uboczne ubocznych uboczne narzędnik ubocznym uboczną ubocznym ubocznymi miejscownik ubocznym ubocznej ubocznym ubocznych wołacz uboczny uboczna uboczne uboczni uboczne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) działanie uboczne / efekt uboczny / produkt uboczny / skutek uboczny
- synonimy:
- (1.1) nieplanowany, niezamierzony, poboczny, wtórny
- (1.2) drugorzędny, incydentalny, mało ważny, nieistotny, nieważny, poboczny, wtórny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ubocze n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) side, by-; (1.2) incidental, peripheral, extrinsic, fringe
- francuski: (1.1) dérivé, secondaire; (1.2) secondaire
- hiszpański: (1.1) secundario, sub-
- niemiecki: (1.1) Neben-
- rosyjski: (1.1) побочный; (1.2) второстепенный
- włoski: (1.1) collaterale
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.