trujak (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pot. mikol. trujący grzyb
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Janek przyniósł z lasu prawie same trujaki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trucizna ż, trutka ż, odtrutka m, truciciel m, trucicielka ż, trucie n, odtruwanie n, odtrucie n, otrucie n, zatruwanie n, zatrucie n, wytruwanie n, wytrucie n, strucie n, podtruwanie n, podtrucie n
czas. truć ndk., odtruwać ndk., odtruć dk., otruć dk., zatruwać ndk., zatruć dk., wytruwać ndk., wytruć dk., struć dk., podtruwać ndk., podtruć dk.
przym. trujący, trucicielski
przym. trująco
przysł. trująco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • duński: (1.1) giftsvamp w
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.