truizm (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈtrujism̥], AS: [trui ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza i ̯  ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wypowiedź prawdziwa, ale taka, że jej treść jest wszystkim znana; banał, coś oczywistego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) banał, frazes, komunał, liczman, oczywistość, ogólnik, slogan, stara śpiewka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. truistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.