trójkołowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌtrujkɔˈwɔvɨ], AS: [trui ̯kou̯ovy], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który ma trzy koła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trójkołowy trójkołowa trójkołowe trójkołowi trójkołowe dopełniacz trójkołowego trójkołowej trójkołowego trójkołowych celownik trójkołowemu trójkołowej trójkołowemu trójkołowym biernik trójkołowego trójkołowy trójkołową trójkołowe trójkołowych trójkołowe narzędnik trójkołowym trójkołową trójkołowym trójkołowymi miejscownik trójkołowym trójkołowej trójkołowym trójkołowych wołacz trójkołowy trójkołowa trójkołowe trójkołowi trójkołowe nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trzykołowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trójkołowiec mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) трохколавы
- esperanto: (1.1) trirada
- hiszpański: (1.1) de tres ruedas
- nowogrecki: (1.1) τρίτροχος
- rosyjski: (1.1) трёхколёсный
- słowacki: (1.1) trojkolesový
- ukraiński: (1.1) триколісний
- węgierski: (1.1) háromkerekű
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.