temblak (język polski)

temblak (1.1)
temblak (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈtɛ̃mblak], AS: [tmblak], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. opaska unieruchamiająca chorą rękę
(1.2) wojsk. opaska na przegubie zapobiegająca upuszczeniu broni siecznej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. temblaczek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. темля́к (temlák) z języków turkijskich, prawdop. tatar. тәмлик (tämlik)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) sling
  • duński: (1.1) armslynge w, slynge w
  • francuski: (1.1) écharpe ż
  • hiszpański: (1.1) cabestrillo m, charpa ż; (1.2) fiador m
  • kaszubski: (1.1) pòdwiązka ż
  • kataloński: (1.1) cabestrell m
  • niemiecki: (1.1) Schlinge ż, Armschlinge ż
  • norweski (bokmål): (1.1) bind
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „temblak” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.