teenager (język angielski)
a teenager (1.1)
rzeczownik
- (1.1) nastolatek, nastolatka (między 13 a 19 rokiem życia)
- odmiana:
- (1.1) lp teenager; lm teenagers
- przykłady:
- (1.1) An intoxicated teenager threw up during the ceremony. → Nietrzeźwa nastolatka zwymiotowała podczas uroczystości.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. teenage
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
teenager (język czeski)
teenager (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) nastolatek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik teenager teenageři dopełniacz teenagera teenagerů celownik teenagerovi / teenageru teenagerům biernik teenagera teenagery wołacz teenagere teenageři miejscownik teenagerovi / teenageru teenagerech narzędnik teenagerem teenagery - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. teenagerka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.