tandpetare (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wykałaczka

odmiana:

(1.1) en tandpetare, tandpetaren, tandpetare, tandpetarna

przykłady:

(1.1) Han har alltid en tandpetare i munnen. → On zawsze ma wykałaczkę w ustach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

tand + peta

uwagi:

źródła: