tamborek (język polski)
tamborek (1.1)
- wymowa:
- IPA: [tãmˈbɔrɛk], AS: [tãmborek], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ułatwiający wyszywanie przyrząd w formie dwóch obręczy służących do napinania materiału lub kanwy do haftowania[1]; zob. też tamborek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tamborek tamborki dopełniacz tamborka tamborków celownik tamborkowi tamborkom biernik tamborek tamborki narzędnik tamborkiem tamborkami miejscownik tamborku tamborkach wołacz tamborku tamborki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tamburyn m, tamburyno n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. tambourin < zdrobn. od franc. tambour → bęben i wł. tamburino < zdrobn. od wł. tamburo → bęben < (?) pers. täbir → kocioł, bęben[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 275.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.