talento (esperanto)

morfologia:
talento
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) talent, uzdolnienie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) talanto[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kapablo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. talenta
rzecz. talentulo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Uwaga! Nie mylić z „talanto” (talent - jednostka miary i waluta)
źródła:

talento (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ta.'len̦.to]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) talent, uzdolnienie
(1.2) (o osobach) talent, geniusz
(1.3) hist. talent (starożytna moneta)
odmiana:
(1.1-3) lp talento; lm talentos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) inteligencia, aptitud
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. talentoso
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. talentum < gr. τάλαντον (tálanton) → szala
uwagi:
źródła:

talento (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) talent
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

talento (język portugalski)

wymowa:
IPA: [ta'lẽtu]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) talent, dar[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. talentoso
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Dorota Bogutyn, Bożenna Papis, Kieszonkowy słownik portugalsko-polski, polsko-portugalski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, 2007, ISBN 978-83-214-1279-5, s. 242.

talento (język włoski)

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: talento
IPA: /ta.ˈlɛn.to/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. talent (starożytna moneta)
(1.2) chęć, pragnienie[1][2]
(1.3) talent, zdolność
(1.4) (osoba) talent
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) desiderio, volontà
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. τάλαντον[2] (tálanton)
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
  2. 1 2 treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.