tęskny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈtɛ̃w̃sknɨ], AS: [tũ̯skny], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen tęsknoty, nostalgii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ciepły, głęboki alt kobiecy śpiewa jakąś tęskną piosenkę po hiszpańsku[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) tęskny wzrok / głos • tęskne spojrzenie
synonimy:
(1.1) nostalgiczny, stęskniony
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tęsknota ż, tęsknotka ż, tęsknica ż, tęskność ż, tęskliwość ż, tęsknienie n, utęsknienie n
czas. tęsknić ndk., zatęsknić dk.
przym. stęskniony
przysł. tęsknie, tęskno, tęskliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Bobkowski, Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.