szatyn (język polski)
szatyn (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃatɨ̃n], AS: [šatỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mężczyzna o ciemnych, brązowych, kasztanowatych włosach
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szatyn szatyni dopełniacz szatyna szatynów celownik szatynowi szatynom biernik szatyna szatynów narzędnik szatynem szatynami miejscownik szatynie szatynach wołacz szatynie szatyni - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska szatynka
- przym. szatynowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. châtain[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brown-haired (man)
- białoruski: (1.1) шатэн m
- francuski: (1.1) châtain m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) шатен m
- ukraiński: (1.1) шатен m
- źródła:
- ↑
Hasło „szatyn” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.