stoj (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) postawa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stoj stoje dopełniacz stoje stojů celownik stoji stojům biernik stoj stoje wołacz stoji stoje miejscownik stoji stojích narzędnik stojem stoji - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
stoj (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wrzawa, harmider, rozgardiasz, rwetes
- odmiana:
- (1.1) ett stoj, stojet, blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) väsen, oväsen, ståhej, glam, stim, sorl, tumult, rabalder
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. stoja
- przym. stojig
- związki frazeologiczne:
- fraza rzeczownikowa lek och stoj • skrik och stoj • stim och stoj • stoj och bråk
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.