srebrnik (język polski)

srebrnik (1.3)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) staroż. numizm. moneta żydowska; zob. też sykl w Wikipedii
(1.2) hist. numizm. polska moneta z czasów Stanisława Augusta Poniatowskiego; zob. też grosz w Wikipedii
(1.3) hist. bot. rodzaj rośliny z rodziny srebrnikowatych; zob. też Srebrnik (roślina) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) rzem. rzemieślnik wytwarzający wyroby ze srebra
odmiana:
(1.1-3)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Judaszowe srebrniki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. srebro n
przym. srebrzysty
związki frazeologiczne:
trzydzieści srebrników • judaszowe srebrniki / judaszowskie srebrniki
etymologia:
pol. srebro + -nik
uwagi:
(2.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) shekel, sheqel
  • hiszpański: (1.1) moneda de plata ż
  • niemiecki: (1.1) Silberling m; (1.2) Silberling m; (2.1) Silberschmied m
  • nowogrecki: (1.1) αργύριο n
  • portugalski: (2.1) platero m
  • ukraiński: (1.1) срібник m; (1.2) срібник m
  • włoski: (1.1) siclo m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.