skutkować (język polski)

wymowa:

IPA: [skutˈkɔvaʨ̑], AS: [skutkovać]

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) przynosić określony skutek, prowadzić do jakiegoś efektu

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		skutkować
czas teraźniejszy		skutkuję	skutkujesz	skutkuje	skutkujemy	skutkujecie	skutkują
czas przeszły	m	skutkowałem	skutkowałeś	skutkował	skutkowaliśmy	skutkowaliście	skutkowali
	ż	skutkowałam	skutkowałaś	skutkowała	skutkowałyśmy	skutkowałyście	skutkowały
	n	skutkowałom	skutkowałoś	skutkowało
tryb rozkazujący		niech skutkuję	skutkuj	niech skutkuje	skutkujmy	skutkujcie	niech skutkują
pozostałe formy czas przyszły m będę skutkował, będę skutkować będziesz skutkował, będziesz skutkować będzie skutkował, będzie skutkować będziemy skutkowali, będziemy skutkować będziecie skutkowali, będziecie skutkować będą skutkowali, będą skutkować ż będę skutkowała, będę skutkować będziesz skutkowała, będziesz skutkować będzie skutkowała, będzie skutkować będziemy skutkowały, będziemy skutkować będziecie skutkowały, będziecie skutkować będą skutkowały, będą skutkować n będę skutkowało, będę skutkować będziesz skutkowało, będziesz skutkować będzie skutkowało, będzie skutkować czas zaprzeszły m skutkowałem był skutkowałeś był skutkował był skutkowaliśmy byli skutkowaliście byli skutkowali byli ż skutkowałam była skutkowałaś była skutkowała była skutkowałyśmy były skutkowałyście były skutkowały były n skutkowałom było skutkowałoś było skutkowało było forma bezosobowa czasu przeszłego skutkowano tryb przypuszczający m skutkowałbym, byłbym skutkował skutkowałbyś, byłbyś skutkował skutkowałby, byłby skutkował skutkowalibyśmy, bylibyśmy skutkowali skutkowalibyście, bylibyście skutkowali skutkowaliby, byliby skutkowali ż skutkowałabym, byłabym skutkowała skutkowałabyś, byłabyś skutkowała skutkowałaby, byłaby skutkowała skutkowałybyśmy, byłybyśmy skutkowały skutkowałybyście, byłybyście skutkowały skutkowałyby, byłyby skutkowały n skutkowałobym, byłobym skutkowało skutkowałobyś, byłobyś skutkowało skutkowałoby, byłoby skutkowało imiesłów przymiotnikowy czynny m skutkujący, nieskutkujący ż skutkująca, nieskutkująca skutkujące, nieskutkujące n skutkujące, nieskutkujące imiesłów przysłówkowy współczesny skutkując, nie skutkując rzeczownik odczasownikowy skutkowanie, nieskutkowanie

przykłady:

(1.1) - Można dyscyplinować urzędników ministerialnych do pracy poprzez system kar pieniężnych. Obcinanie premii zawsze skutkuje - argumentował Ludwik Dorn (ROP), który przedstawiał projekt uchwały^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skuteczność ż, skutek m, skutkowanie n

przym. skuteczny, skutkowy

przysł. skutecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• chiński standardowy: (1.1) 结果 (jiēguǒ)
• esperanto: (1.1) efiki
• niemiecki: (1.1) wirken

źródła: