siema (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɕɛ̃ma], AS: [śẽma], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: sie•ma
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) slang. forma powitania
- (1.2) slang. rzad. forma pożegnania
- odmiana:
- (1.1-2) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Siema, Maciek! Kupę lat się nie widzieliśmy, mów, co u ciebie słychać.
- (1.2) – Muszę się już zwijać, na razie. – No, siema.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) slang. elo, siemanko, siemano, siemasz, siemka; neutr. cześć, hej
- (1.2) pot. na razie, nara, narka, narcia, narazicho
- antonimy:
- (1.1) pot. na razie, nara, narka, narcia, narazicho
- (1.2) slang. elo, siemanko, siemano, siemasz, siemka; neutr. cześć, hej
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- wykrz. siemasz, siemka, siemano, siemanko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- Skrót od pol. jak się masz. Pierwotnie funkcjonowała forma „siemasz”; forma „siema” spopularyzowana głównie przez Jerzego Owsiaka, początkowo kojarzona bezpośrednio z wolontariuszami prowadzonej przez niego fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy; współcześnie zagościła w młodzieżowym języku potocznym. Źródłosłów dla alternatywnych form: siemasz, siemka, siemano, siemanko.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.