serpentyn (język polski)
serpentyn (1.1)
- wymowa:
- IPA: [sɛrˈpɛ̃ntɨ̃n], AS: [serpẽntỹn], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. minerał, uwodniony krzemian magnezu; zob. też serpentyn w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik serpentyn serpentyny dopełniacz serpentynu serpentynów celownik serpentynowi serpentynom biernik serpentyn serpentyny narzędnik serpentynem serpentynami miejscownik serpentynie serpentynach wołacz serpentynie serpentyny - przykłady:
- (1.1) W Polsce złoża serpentynu występują w Górach Sowich.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) antygoryt[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. serpentynit m, serpentynizacja ż
- przym. serpentynowy, serpentynitowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) p.łac. serpentinus[2] z łac. serpens[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) serpentine
- esperanto: (1.1) serpenteno
- francuski: (1.1) serpentine ż
- źródła:
- ↑ Słownik chemiczny, red. Jerzy Chodkowski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1982, s. 50.
- ↑
Hasło „serpentyn” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Cally Hall, Szlachetne i ozdobne kamienie, wyd. Elipsa, Warszawa 1993, s. 64.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.