sensualny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsɛ̃w̃suˈwalnɨ], AS: [sẽũ̯suu̯alny], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który jest odbierany za pomocą zmysłów[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sensualny sensualna sensualne sensualni sensualne dopełniacz sensualnego sensualnej sensualnego sensualnych celownik sensualnemu sensualnej sensualnemu sensualnym biernik sensualnego sensualny sensualną sensualne sensualnych sensualne narzędnik sensualnym sensualną sensualnym sensualnymi miejscownik sensualnym sensualnej sensualnym sensualnych wołacz sensualny sensualna sensualne sensualni sensualne - przykłady:
- (1.1) Uprawiali rytualny seks zbiorowy, który nazywali „orgią sensualną”[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) doznanie sensualne
- synonimy:
- (1.1) zmysłowy, wrażeniowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sensualizm m, sensualista m, sensualność ż
- przym. sensualistyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sensitivus z łac. sensatio, sensatus i sensorium
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) sensuale
- źródła:
- ↑ Hasło „sensualny” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 533.
- ↑ Rafał Nowakowski, Rdza, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.