samobójczyni (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta celowo zabijająca samą siebie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik samobójczyni samobójczynie dopełniacz samobójczyni samobójczyń celownik samobójczyni samobójczyniom biernik samobójczynię samobójczynie narzędnik samobójczynią samobójczyniami miejscownik samobójczyni samobójczyniach wołacz samobójczyni samobójczynie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. samobójca m, samobójstwo n, samobój mzw
- przym. samobójczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. samobójca + -yni
- uwagi:
- tłumaczenia:
- dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: samobójca
- białoruski: (1.1) самагубка ż
- bułgarski: (1.1) самоубийца ż
- czeski: (1.1) sebevražedkyně ż
- francuski: (1.1) suicidée ż, suicidaire ż m
- hiszpański: (1.1) suicida ż m
- niemiecki: (1.1) Selbstmörderin ż
- portugalski: (1.1) suicida ż m
- rosyjski: (1.1) самоубийца ż m
- słoweński: (1.1) samomorilka ż
- ukraiński: (1.1) самовбивця ż m, самогубця ż m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.