sępnik (język polski)
.JPG.webp)
sępnik (1.1) pstrogłowy
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) ornit. duży ptak padlinożerny z rodziny kondorowatych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sępnik sępniki dopełniacz sępnika sępników celownik sępnikowi sępnikom biernik sępnika sępniki narzędnik sępnikiem sępnikami miejscownik sępniku sępnikach wołacz sępniku sępniki - przykłady:
- (1.1) Naturalną dietę sępników stanowi padlina.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sępnik czarny • sępnik pstrogłowy • sępnik różowogłowy • sępnik żółtogłowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ptak
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sęp mzw, sępienie n
- czas. sępić ndk.
- przym. sępi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. sęp + -nik
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.