rukola (język polski)
rukola (1.1)
rukola (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ruˈkɔla], AS: [rukola]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. bot. rokietta siewna, roślina warzywna i przyprawowa
- (1.2) kulin. jarzyna z pikantnych liści rokietty siewnej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rukola rukole dopełniacz rukoli rukoli celownik rukoli rukolom biernik rukolę rukole narzędnik rukolą rukolami miejscownik rukoli rukolach wołacz rukolo rukole - przykłady:
- (1.2) Do obiadu podałem dziś sałatkę z rukoli i sera pleśniowego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rokietta siewna
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) roślina
- (1.2) jarzyna
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ruccola ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) wł. ruccola[1]
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „rukola” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.