rozumný (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rozsądny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik rozumný rozumná rozumné rozumní rozumné rozumná dopełniacz rozumného rozumné rozumného rozumných celownik rozumnému rozumné rozumnému rozumným biernik rozumného rozumný rozumnou rozumné rozumné rozumná wołacz rozumný rozumná rozumné rozumní rozumné rozumná miejscownik rozumném rozumné rozumném rozumných narzędnik rozumným rozumnou rozumným rozumnými stopień wyższy rozumnější przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n mianownik rozumnější rozumnější dopełniacz rozumnějšího rozumnější rozumnějšího rozumnějších celownik rozumnějšímu rozumnější rozumnějšímu rozumnějším biernik rozumnějšího rozumnější rozumnější wołacz rozumnější rozumnější miejscownik rozumnějším rozumnější rozumnějším rozumnějších narzędnik rozumnějším rozumnější rozumnějším rozumnějšími stopień najwyższy nejrozumnější przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n mianownik nejrozumnější nejrozumnější dopełniacz nejrozumnějšího nejrozumnější nejrozumnějšího nejrozumnějších celownik nejrozumnějšímu nejrozumnější nejrozumnějšímu nejrozumnějším biernik nejrozumnějšího nejrozumnější nejrozumnější wołacz nejrozumnější nejrozumnější miejscownik nejrozumnějším nejrozumnější nejrozumnějším nejrozumnějších narzędnik nejrozumnějším nejrozumnější nejrozumnějším nejrozumnějšími - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rozumný (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rozumny, rozsądny, mądry[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozum m, rozumnosť ż
- przym. rozumový
- przysł. rozumne, rozumove, rozumovo
- czas. rozumieť ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 247.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.