routing (język polski)
- wymowa:
- ‹ruting›, IPA: [ˈrutʲĩŋk], AS: [rutʹĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) inform. wyznaczanie trasy dla pakietu danych w sieci komputerowej, a następnie wysłanie go tą trasą; zob. też routing w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik routing routingi dopełniacz routingu routingów celownik routingowi routingom biernik routing routingi narzędnik routingiem routingami miejscownik routingu routingach wołacz routingu routingi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) trasowanie, ruting, rutowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. routing
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
routing (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) inform. trasowanie, routing
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to route
- (2.2) imiesłów czasu teraźniejszego (present participle) czasownika to rout
- odmiana:
- (1.1) lp routing; lm routings
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bryt. routeing
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. route, rout, router, routeing
- czas. route, rout
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.