renowacja (język polski)
renowacja (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛ̃nɔˈvaʦ̑ʲja], AS: [rẽnovacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odnowienie, odświeżenie, restauracja
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik renowacja renowacje dopełniacz renowacji renowacji / przest. renowacyj[1] celownik renowacji renowacjom biernik renowację renowacje narzędnik renowacją renowacjami miejscownik renowacji renowacjach wołacz renowacjo renowacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. renowator m, nów mrz
- czas. renowować ndk.
- przym. renowacyjny, nowiowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) renovation
- arabski: (1.1) تجديد
- duński: (1.1) renovering w
- francuski: (1.1) rénovation ż
- interlingua: (1.1) renovation
- kataloński: (1.1) renovació ż
- łaciński: (1.1) renovatio
- niderlandzki: (1.1) renovatie m
- niemiecki: (1.1) Renovierung ż
- szwedzki: (1.1) renovering w
- wilamowski: (1.1) ryhta n
- źródła:
- ↑
Hasło „renowacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.