radioodbiornik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌradʲjɔːdˈbʲjɔrʲɲik], AS: [radʹi ̯•odbʹi ̯orʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• dł. sam.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie służące do odbioru sygnału radiowego; zob. też radioodbiornik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik radioodbiornik radioodbiorniki dopełniacz radioodbiornika radioodbiorników celownik radioodbiornikowi radioodbiornikom biernik radioodbiornik radioodbiorniki narzędnik radioodbiornikiem radioodbiornikami miejscownik radioodbiorniku radioodbiornikach wołacz radioodbiorniku radioodbiorniki - przykłady:
- (1.1) Prosimy o ściszenie radioodbiornika.
- (1.1) Prosimy o nieregulowanie radioodbiorników.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ściszyć radioodbiornik
- synonimy:
- (1.1) radio
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. radio + odbiornik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) radio receiver
- arabski: (1.1) مذياع
- białoruski: (1.1) радыёпрыёмнік m
- bułgarski: (1.1) радиоприемник m, радиоапарат m
- czeski: (1.1) radiopřijímač
- duński: (1.1) radiomodtager w
- francuski: (1.1) récepteur radio m, radiorécepteur m
- hiszpański: (1.1) radiorreceptor m
- kaszubski: (1.1) radioòdbiérnik m, radioaparat m
- niemiecki: (1.1) Radioapparat m
- nowogrecki: (1.1) ραδιοδέκτης m
- ormiański: (1.1) ռադիոընդունիչ
- rosyjski: (1.1) радиоприёмник m
- słowacki: (1.1) rádioprijímač m
- szwedzki: (1.1) radiomottagare
- ukraiński: (1.1) радіоприймач m
- włoski: (1.1) radioricevente ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.