równorzędność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co równorzędne, mające taką samą wartość jak coś innego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik równorzędność dopełniacz równorzędności celownik równorzędności biernik równorzędność narzędnik równorzędnością miejscownik równorzędności wołacz równorzędności - przykłady:
- (1.1) Augustyn zwracał uwagę, wypowiadając się na temat antropogenezy, na równorzędność ciała i duszy w akcie stworzenia.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. równorzędny
- przysł. równorzędnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. równorzędny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) uguaglianza ż
- źródła:
- ↑ Idō. Ruch dla Kultury, Biblioteka Lykeion, Rzeszów 2001, t. II, s. 94
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.