quiet (język angielski)

wymowa:

IPA: /kwaɪət/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cichy

rzeczownik

(2.1) cisza, spokój

czasownik

(3.1) uciszać

(3.2) uspokajać

odmiana:

(1.1) st. wyższy quieter; st. najwyższy quietest

przykłady:

(1.1) It was a quiet evening. → (To) był cichy wieczór.

(1.1) Be quiet! I am working! → Cicho! Pracuję!

(2.1) The quiet was broken only by the distant murmur of the river and the clop of hooves.^[1] → Cisza przerywana była tylko odległym szmerem rzeki i tętentem kopyt.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) noisy, loud

(2.1) noise

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. quieten

przysł. quietly

rzecz. quieter, quietness, quietus

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: