pylnik (język polski)
pylniki (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈpɨlʲɲik], AS: [pylʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. część pręcika kwiatowego zawierająca pyłek; zob. też pylnik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pylnik pylniki dopełniacz pylnika pylników celownik pylnikowi pylnikom biernik pylnik pylniki narzędnik pylnikiem pylnikami miejscownik pylniku pylnikach wołacz pylniku pylniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pył m, pyłek m, pylenie n, zapylanie n, zapylenie n
- czas. pylić ndk., zapylać ndk., zapylić dk.
- przym. pyłkowy, pylnikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) theca
- baskijski: (1.1) teka
- hiszpański: (1.1) teca ż
- słowacki: (1.1) peľnicový váčok m
- włoski: (1.1) teca ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.