puszta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpuʃta], AS: [pušta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geogr. step na Wielkiej Nizinie Węgierskiej; zob. też puszta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik puszta dopełniacz puszty celownik puszcie biernik pusztę narzędnik pusztą miejscownik puszcie wołacz puszto - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) węg. puszta[1]
- uwagi:
- (1.1) por. step • pampa • preria
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) pusta ż
- źródła:
puszta (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) geogr. puszta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
puszta (język węgierski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
przymiotnik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.