przekręt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpʃɛkrɛ̃nt], AS: [pšekrẽnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. oszustwo lub nadużycie, zwłaszcza finansowe, które polega na naruszeniu prawa lub wykorzystaniu luk prawnych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przekręt przekręty dopełniacz przekrętu przekrętów celownik przekrętowi przekrętom biernik przekręt przekręty narzędnik przekrętem przekrętami miejscownik przekręcie przekrętach wołacz przekręcie przekręty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przekręt finansowy • zrobić przekręt
- synonimy:
- (1.1) szwindel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przekręcenie n, przekręcanie m, przekręcacz m
- czas. przekręcać ndk., przekręcić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.