przeczyć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) odrzucać dane twierdzenie

(1.2) być w sprzeczności z czymś, wykluczać się z czymś

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		przeczyć
czas teraźniejszy		przeczę	przeczysz	przeczy	przeczymy	przeczycie	przeczą
czas przeszły	m	przeczyłem	przeczyłeś	przeczył	przeczyliśmy	przeczyliście	przeczyli
	ż	przeczyłam	przeczyłaś	przeczyła	przeczyłyśmy	przeczyłyście	przeczyły
	n	przeczyłom	przeczyłoś	przeczyło
tryb rozkazujący		niech przeczę	przecz	niech przeczy	przeczmy	przeczcie	niech przeczą
pozostałe formy czas przyszły m będę przeczył, będę przeczyć będziesz przeczył, będziesz przeczyć będzie przeczył, będzie przeczyć będziemy przeczyli, będziemy przeczyć będziecie przeczyli, będziecie przeczyć będą przeczyli, będą przeczyć ż będę przeczyła, będę przeczyć będziesz przeczyła, będziesz przeczyć będzie przeczyła, będzie przeczyć będziemy przeczyły, będziemy przeczyć będziecie przeczyły, będziecie przeczyć będą przeczyły, będą przeczyć n będę przeczyło, będę przeczyć będziesz przeczyło, będziesz przeczyć będzie przeczyło, będzie przeczyć czas zaprzeszły m przeczyłem był przeczyłeś był przeczył był przeczyliśmy byli przeczyliście byli przeczyli byli ż przeczyłam była przeczyłaś była przeczyła była przeczyłyśmy były przeczyłyście były przeczyły były n przeczyłom było przeczyłoś było przeczyło było forma bezosobowa czasu przeszłego przeczono tryb przypuszczający m przeczyłbym, byłbym przeczył przeczyłbyś, byłbyś przeczył przeczyłby, byłby przeczył przeczylibyśmy, bylibyśmy przeczyli przeczylibyście, bylibyście przeczyli przeczyliby, byliby przeczyli ż przeczyłabym, byłabym przeczyła przeczyłabyś, byłabyś przeczyła przeczyłaby, byłaby przeczyła przeczyłybyśmy, byłybyśmy przeczyły przeczyłybyście, byłybyście przeczyły przeczyłyby, byłyby przeczyły n przeczyłobym, byłobym przeczyło przeczyłobyś, byłobyś przeczyło przeczyłoby, byłoby przeczyło imiesłów przymiotnikowy czynny m przeczący, nieprzeczący ż przecząca, nieprzecząca przeczące, nieprzeczące n przeczące, nieprzeczące imiesłów przysłówkowy współczesny przecząc, nie przecząc rzeczownik odczasownikowy przeczenie, nieprzeczenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) negować

antonimy:

(1.1) aprobować, przytakiwać, przyjmować, zgadzać się

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaprzeczenie n, przeczenie n

czas. zaprzeczać ndk., zaprzeczyć dk.

przym. przeczący

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *perčiti (→ sprzeciwiać się, przeszkadzać) < prasł. *perkъ → poprzeczny, leżący w poprzek lub naprzeciw^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) deny, negate; (1.2) contradict, defy, belie
• hiszpański: (1.1) contradecir; (1.2) contradecir

źródła: