zaprzeczenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od zaprzeczyć
- (1.2) wypowiedź zaprzeczająca czemuś, przeczenie, negacja
- (1.3) przeciwieństwo
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik zaprzeczenie dopełniacz zaprzeczenia celownik zaprzeczeniu biernik zaprzeczenie narzędnik zaprzeczeniem miejscownik zaprzeczeniu wołacz zaprzeczenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) negacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. przeczyć, zaprzeczać ndk., zaprzeczyć dk.
- rzecz. zaprzeczanie n, przeczenie n
- zaim. przecz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) negation, negative, denial, disclaimer
- czeski: (1.2) zápor m, negace ż
- hiszpański: (1.2) desmentido m
- interlingua: (1.2) negation
- japoński: (1.2) 否, 否定
- koreański: (1.2) 부정
- niemiecki: (1.2) Verneinung ż
- portugalski: (1.2) negação ż
- rosyjski: (1.2) отрицание n
- szwedzki: (1.2) negation w
- tuvalu: (1.2) fakafitīga
- włoski: (1.2) negazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.