prowent (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈprɔvɛ̃nt], AS: [provẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zysk, przychód
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prowent prowenty dopełniacz prowentu prowentów celownik prowentowi prowentom biernik prowent prowenty narzędnik prowentem prowentami miejscownik prowencie prowentach wołacz prowencie prowenty - przykłady:
- (1.1) W tym roku prowent był wysoki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prowentowy mos, proweniencja ż
- przym. prowentowy, proweniencyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 14.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.