problematyczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co problematyczne; cecha tych, którzy są problematyczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik problematyczność problematyczności dopełniacz problematyczności problematyczności celownik problematyczności problematycznościom biernik problematyczność problematyczności narzędnik problematycznością problematycznościami miejscownik problematyczności problematycznościach wołacz problematyczności problematyczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) problematyczność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niepewność, niemiarodajność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. problem m, problemik m, problemowość ż, problemista m, problemistka ż, problemat m, problemacik m, problematyka ż, problematyzacja ż, problematyzowanie n
- czas. problematyzować
- przym. problematyczny, problemowy
- przysł. problematycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. problematyczny + -ość
- uwagi:
- Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) problematismo m
- nowogrecki: (1.1) προβληματικότητα ż
- słoweński: (1.1) problematičnost ż
- ukraiński: (1.1) проблематичність ż
- źródła:
- ↑
Hasło „problematyczność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.