prenumerator (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌprɛ̃nũmɛˈratɔr], AS: [prẽnũmerator], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która wykupiła prenumeratę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prenumerator prenumeratorzy dopełniacz prenumeratora prenumeratorów celownik prenumeratorowi prenumeratorom biernik prenumeratora prenumeratorów narzędnik prenumeratorem prenumeratorami miejscownik prenumeratorze prenumeratorach wołacz prenumeratorze prenumeratorzy - przykłady:
- (1.1) Gdyby ciągle istniał „Świat Młodych”, byłbym jego prenumeratorem.
- składnia:
- (1.1) abonent + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) abonent, subskrybent
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prenumerata ż, prenumerowanie n
- forma żeńska prenumeratorka ż
- czas. prenumerować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. prenumerata
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) subscriber
- białoruski: (1.1) падпісчык m
- duński: (1.1) abonnent w, subskribent w, prænumerant w
- francuski: (1.1) abonné m
- islandzki: (1.1) áskrifandi m
- kaszubski: (1.1) prenumeratór m
- łotewski: (1.1) abonents m
- niemiecki: (1.1) Abonnent m
- rosyjski: (1.1) подписчик m
- szwedzki: (1.1) prenumerant w, abonnent w
- węgierski: (1.1) előfizető
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.