prach (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kurz, pył, proch
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prachy m, prášek
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

prach (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kurz[1]
(1.2) pył[1]
(1.3) proch[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) utierať prach • kúdol prachu
(1.2) kozmický prach • uhoľný prach
(1.3) strelný prach
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prachovnica ż, pracháč m, pracháreň ż, prachovka ż
przym. prachový
związki frazeologiczne:
pokoj prachu jeho
etymologia:
uwagi:
(1) nie mylić z: prah
źródła:
  1. 1 2 3 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 106.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.