pomierny (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] , IPA: [pɔ̃ˈmʲjɛrnɨ], AS: [põmʹi ̯erny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) daw. i gw. umiarkowany, mierny, niewielki, szczupły, skromny, ograniczony[1][2]
- (1.2) st.pol. wymierny
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) (…) albowiem pomierny urodzaj jakiego się spodziewać potrzeba, przyszły przednówek do wyżywienia bydła trudniejszym i kosztowniejszym uczyni[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mierny mrz, pomiar
- przym. mierny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927.
- ↑ Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, Akademia Umiejętności, Kraków 1900.
- ↑ O urodzajach w: Kalendarz Polski, Ruski i Astronomiczno-Gospodarski na Rok Pański 1811, Drukarnia Gröblowska w Krakowie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.