podtytuł (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bibliot. tytuł uzupełniający, umieszczany po tytule właściwym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podtytuł podtytuły dopełniacz podtytułu podtytułów celownik podtytułowi podtytułom biernik podtytuł podtytuły narzędnik podtytułem podtytułami miejscownik podtytule podtytułach wołacz podtytule podtytuły - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. podtytułowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) subtitle
- hiszpański: (1.1) subtítulo m
- niemiecki: (1.1) Untertitel m
- słowacki: (1.1) podtitul m, podtitulok m
- włoski: (1.1) sottotitolo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.