pingl (język czeski)
pingl (1.1)
pingl (2.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) pot. kelner
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (2.1) pot. plecak
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pingl pinglové dopełniacz pingla pinglů celownik pinglovi / pinglu pinglům biernik pingla pingly wołacz pingle pinglové miejscownik pinglovi / pinglu pinglech narzędnik pinglem pingly - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pingl pingly dopełniacz pinglu pinglů celownik pinglu pinglům biernik pingl pingly wołacz pingle pingly miejscownik pinglu pinglech narzędnik pinglem pingly - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) číšník
- (2.1) batoh
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pinglice
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pingl (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) szpilka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. pinglo, dentpinglo, frizpinglo, harpinglo, prempinglo
- czas. alpingli, depingli
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 6.
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.