kelner (język polski)

kelner (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɛlnɛr], AS: [kelner] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba w restauracji przyjmująca zamówienie i przynosząca potrawy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kelner	kelnerzy
dopełniacz	kelnera	kelnerów
celownik	kelnerowi	kelnerom
biernik	kelnera	kelnerów
narzędnik	kelnerem	kelnerami
miejscownik	kelnerze	kelnerach
wołacz	kelnerze	kelnerzy

przykłady:

(1.1) Ten kelner jest wyjątkowo nieuprzejmy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kelnerowanie n, kelnerowanie n

forma żeńska kelnerka ż

czas. kelnerować ndk.

przym. kelnerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Kellner → kelner

uwagi:

(1.1) w praktyce zamiast wołacza używa się formy „panie kelner”

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• albański: (1.1) kamerier m
• angielski: (1.1) waiter, amer. server
• arabski: (1.1) سفرجي, نادل, egip. arab. جرسون
• baskijski: (1.1) zerbitzari
• bułgarski: (1.1) сервитьор m, келнер m
• chorwacki: (1.1) konobar m
• czeski: (1.1) číšník m, havran m, hostidřel m, svrchník m
• duński: (1.1) kelner w, tjener w
• esperanto: (1.1) kelnero
• estoński: (1.1) ettekandja, kelner
• francuski: (1.1) garçon de café m, garçon m
• hiszpański: (1.1) camarero m
• jidysz: (1.1) קעלנער m
• kaszubski: (1.1) kelner m
• kataloński: (1.1) cambrer m
• kazachski: (1.1) даяшы
• koreański: (1.1) 웨이터
• litewski: (1.1) padavėjas m
• macedoński: (1.1) келнер m
• maltański: (1.1) kamrier m, wejter m
• manx: (1.1) tendeilagh m
• niemiecki: (1.1) Kellner m, Ober m
• nowogrecki: (1.1) γκαρσόνι n, μπάρμαν m, σερβιτόρος m
• ormiański: (1.1) մատուցող
• portugalski: (1.1) garção m
• rosyjski: (1.1) официант m
• rumuński: (1.1) chelner m
• serbski: (1.1) конобар m
• słowacki: (1.1) čašník m
• słoweński: (1.1) natakar m
• szwedzki: (1.1) servitör w, kypare w
• turecki: (1.1) garson
• ukraiński: (1.1) офіціа́нт m
• węgierski: (1.1) pincér
• wilamowski: (1.1) kelner m
• włoski: (1.1) cameriere m

źródła:

kelner (język duński)

kelner (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈkœlnɔ] lub [ˈkœlˀnɔ]

IPA: [ˈkεlnʌ] lub [ˈkεlˀnʌ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) daw. kulin. kelner

odmiana:

(1.1) en kelner, kelneren, kelnere, kelnerne

przykłady:

(1.1) Han arbejder som kelner. → On pracuje jako kelner.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tjener w, opvarter w

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kellner < łac. cellararius

uwagi:

Słowo kelner jest w języku duńskim przestarzałe; obecnie używa się słowa = tjener.

źródła:

kelner (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) kelner

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. kelnero

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kelner (język kaszubski)

kelner (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kelner

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska kelnerka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kellner

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Kaszubski - Zawody

źródła:

kelner (język wilamowski)

kelner (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kelner

odmiana:

(1.1) lp kelner; lm kelnyn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska kelneryn ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kellner

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

źródła: