pielucha (język polski)
pielucha (1.1)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛˈluxa], AS: [pʹi ̯eluχa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hig. niegdyś niewielki kawałek płótna lub podobnego materiału, dziś specjalny rodzaj jednorazowej bielizny służącej do przewijania, najczęściej niemowląt[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pielucha pieluchy dopełniacz pieluchy pieluch celownik pielusze pieluchom biernik pieluchę pieluchy narzędnik pieluchą pieluchami miejscownik pielusze pieluchach wołacz pielucho pieluchy - przykłady:
- (1.1) Gdy dziecko płakało oddawała je Izoldzie. Odor pieluch przepajał stancję[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pielucha dziecięca / dla dorosłych
- synonimy:
- (1.1) pot. pampers
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. pieluszka ż
- przym. pieluchowy, pieluszkowy, pieluszczany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *peljucha
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bryt. nappy, amer. diaper
- esperanto: (1.1) vindotuko
- hebrajski: (1.1) חיתול m
- hiszpański: (1.1) pañal m
- jidysz: (1.1) ווינדל n
- kataloński: (1.1) bolquer m
- łaciński: (1.1) fascia ż, fascea ż
- niemiecki: (1.1) Windel ż
- nowogrecki: (1.1) πάνα ż
- tajski: (1.1) ผ้าอ้อม (pâa ôm)
- tuvalu: (1.1) lausiapo, pitāke
- ukraiński: (1.1) пелюшка ż
- wilamowski: (1.1) wynduł ż
- włoski: (1.1) pannolino m
- źródła:
- ↑ Hasło „pielucha” w: SJP.pl.
- ↑ Jakob Wassermann, Ewa (tłum. Franciszek Mirandola, wyd. 1920)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.