pieczątka (język polski)

pieczątka (1.1)
wymowa:
IPA: [pʲjɛˈʧ̑ɔ̃ntka], AS: [pʹi ̯ečõntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. pieczęć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na tym dokumencie potrzebna jest pieczątka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) sztympel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pieczęć ż, pieczętowanie n
czas. pieczętować ndk., zapieczętować dk.
przym. pieczątkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pieczęć + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pieczęć
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.