piastun (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. książk. opiekun

(1.2) hist. wczesnopiastowski wysoki urzędnik dworski wychowujący synów królewskich lub książęcych

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) łow. niedźwiadek będący pod opieką matki

(2.2) łow. wilk samiec opiekujący się szczeniętami w czasie, gdy rodzice idą na żer

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. piastowanie n

forma żeńska piastunka ż

czas. piastować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: