pięciornik (język polski)

pięciornik (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Potentilla L.[1], rodzaj roślin z rodziny różowatych; zob. też pięciornik w Wikipedii
(1.2) bot. roślina z rodzaju pięciornik (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) reg. (Kraków) gęsie wianki[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj
(1.2) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pięć n, piątka ż, piątek m, piątak m, piona ż, piąteczek mrz, pięcioraczki nmos
przym. piątkowy, pięciornikowy
licz. pięć, pięcioro
tem. słow. pięcio-
wykrz. piona
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. pięć; od liczby płatków kwiatu
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.2) cinquefoil, tormentils, barren strawberries
  • czeski: (1.1) mochna ż; (1.2) mochna ż
  • francuski: (1.2) potentille ż
  • interlingua: (1.2) cinquefolio
  • kazachski: (1.1) қазтабан
  • łaciński: (1.1) Potentilla; (1.2) potentilla
  • rosyjski: (1.1) лапчатка ż; (1.2) лапчатка ż
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Potentilla” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Piotr Köhler, Zielnik Seweryna Udzieli – dokumentacja pracy „Rośliny w wierzeniach ludu krakowskiego”, „Lud”, t. 80, 1996, s. 184.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.