perro (język hiszpański)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kynol. pies
przymiotnik
- (2.1) podły, nędzny
- odmiana:
- (1) lm perros
- (2) lp perro m, perra ż; lm perros m, perras ż
- przykłady:
- (1.1) Un perro ocupado es un perro feliz, que no se aburre ni se siente solo. → Pies zajęty (czymś) to pies szczęśliwy, który nie nudzi się i nie czuje się samotny. (z internetu)
- (2.1) ¡Pero qué perro eres! → Aleś ty podły!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) maligno, perverso
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. perra ż, perrito m, perrita ż
- związki frazeologiczne:
- como el perro y el gato, como perros y gatos → jak pies z kotem
- muerto el perro, se acabó la rabia → zdechły pies nie kąsa
- etymologia:
- uwagi:
- to najstarsze znane i udokumentowane słowo w języku kastylijskim
- zobacz też: Indeks:Hiszpański - Ssaki
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.