partikelverb (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. czasownik partykułowy, czasownik frazowy, czasownik złożony (czasownik związany z partykułą czasownikową (verbpartikel))

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) szw. partikel + verb → partykuła + czasownik

uwagi:

• Partykuła czasownikowa może wiązać się z czasownikiem tworząc frazę (np. tala om) lub złożenie (np. omtala)^[1][2]. Mogą istnieć obie te formy lub tylko jedna z nich. W przypadku gdy istnieją obie, mogą być synonimami albo mogą mieć różne znaczenia. Przy czym forma złożona ma zazwyczaj bardziej formalny charakter.
• Partykuła w czasowniku partykułowym jest zawsze akcentowana: w formie frazowej akcentem akutowym (akut), zaś w formie złożonej - grawisowym (grav). Jest to cechą charakterystyczną czasowników partykułowych w mowie. Natomiast w piśmie czasami jedynie kontekst pozwala rozstrzygnąć, czy dany wyraz wiąże się z poprzedzającym go czasownikiem (jako partykuła), czy z następującymi po nim wyrazami (jako przyimek)^[3]. Np.:

<tala om> något → powiedzieć coś ( “om” akcentowane)

tala <om något> → mówić o czymś ( “om” nieakcentowane)

• zobacz też: lista szwedzkich czasowników frazowych

źródła: