półsamogłoska (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpuwsãmɔɡˈwɔska], AS: [puu̯sãmogu̯oska], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. głoska mająca cechy samogłoski, lecz nie mająca zdolności sylabotwórczej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik półsamogłoska półsamogłoski dopełniacz półsamogłoski półsamogłosek celownik półsamogłosce półsamogłoskom biernik półsamogłoskę półsamogłoski narzędnik półsamogłoską półsamogłoskami miejscownik półsamogłosce półsamogłoskach wołacz półsamogłosko półsamogłoski - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pół + samogłoska
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) semivowel, glide
- chiński standardowy: (1.1) 介音
- duński: (1.1) halvvokal w
- fiński: (1.1) puolivokaali
- francuski: (1.1) semi-voyelle ż
- islandzki: (1.1) hálfsérhljóð n
- japoński: (1.1) 半母音 (はんぼいん)
- koreański: (1.1) 반모음
- niemiecki: (1.1) Halbvokal m
- norweski (nynorsk): halvvokal m
- rumuński: (1.1) semivocală ż
- szwedzki: (1.1) halvvokal w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.