odsłuch (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔtswux], AS: [otsu̯uχ], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. pojedyncza kolumna lub zestaw takich kolumn umieszczanych nisko na scenie przed wykonawcami w celu podniesienia ich wzajemnej słyszalności
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odsłuch odsłuchy dopełniacz odsłuchu odsłuchów celownik odsłuchowi odsłuchom biernik odsłuch odsłuchy narzędnik odsłuchem odsłuchami miejscownik odsłuchu odsłuchach wołacz odsłuchu odsłuchy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) monitor, głośnik kontrolny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. słuch m
- czas. słuchać ndk., osłuchiwać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stage monitor
- źródła:
- Adam Wolański, Słownik terminów muzyki rozrywkowej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12966-2, s. 167.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.