odpłacać (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔtˈpwaʦ̑aʨ̑], AS: [otpu̯acać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odpłacić)

(1.1) oddawać w zamian coś, odwzajemniać się czynem, zachowaniem

czasownik zwrotny niedokonany odpłacać się (dk. odpłacić się)

(2.1) rewanżować się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Oto masz wspaniałą okazję zasłużyć się zakonowi, który umie odpłacać dobrem za zło[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. odpłacić dk.
rzecz. odpłata ż, odpłacanie ndk., odpłacenie dk.
związki frazeologiczne:
odpłacać taką samą monetą • odpłacać pięknym za nadobne
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Jabłoński, Uczeń czarnoksiężnika, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.